नमस्कार मित्रहो,
आमच्या सारथीच्या लेखक वर्गात आणखी एका लेखीकेची भर पडली आहे. ऋतुजा कशाळकर त्यांचे नाव.
तर ऋतुजा ताईंचा पहील्या लेखाचा पूर्वार्ध आपल्यासाठी पोस्ट करीत आहे..उत्तरार्ध २,३ दिवसात प्रकाशीत होइल..
पूर्वार्ध
blog साठी छान काहितरी लिहायच होत.पण विषयच सापडत नव्हता.आज तो मिळाला.
मी Commonwealth Youth Games साठी Volunteer आहे.दोन महीने आधीच registration झाल.मग interview झाला,selection झालं आणि मग step by step training झाली. एवढं सगळं होत असताना actual games च्या वेळी काय आणि कसं असेल याची उत्सुकता खुप होती. आपण घेतलेल training कधी आणि कसं वापरू शकू आपण, याचा सतत विचार चालू असायचा..
आज volunteer म्हणून काम करायचा पहिला दिवस .दसय्राच्या मुहूर्तावर चालू झाल हे चांगल झालं असं उगीच वाटलं.दिलेला uniform घालून छत्रपती श्री शिवजी महाराज क्रीडनगरीत गेले.बसच schedule पण आर्धेच कळलेल.बस कुठेपर्यंत जाणार, stadium मध्ये कुठुन कस जायच,PMT bus volunteer साठी फ़्री आहे हे खरचं आहे का?,असे नानाविध प्रश्न येत होते.बस मिळली .बालेवडीत शिरताना खुप सारे boards दिसू लागले.मुख्य प्रवेश द्वारातून आत आल्यावर वातावरण बदललेल जाणवलं..
आत जाताना checking झालं , डोळ्यांना खूप काही दिसत होत.वेगवेगळी माणसं ,भरपूर काम,गाड्या ,पोलीस , शाळेतली मुलं , माझ्यासारखेच volunteers आणि शिवाजी महाराजांचा पुतळा .हे पहात असतानाच माझी team कुठे आहे ,कामचं ठिकाण, काम , जागा इ. डोक्यात चालूच होत.शेवटी team members and leader भेटले..कामाच स्वरूप समजलं .पण नुसतच समजून उपयोग नाही तर ते करणं पण जरूरी आहे. system ,process ची घडी रूळली नसल्यामुळे बारीक सारीक त्रुटी दिसत होत्या आणि जाणवतही होत्या.
तास-दीड तास झाल्यावर आजच काम झालय अस कळल.तोपर्यंत team members चे चेहरे ओळखीचे झाले होते.निरोप घेउन प्रत्येक जण निघाले.
आल्याबरोबर लगेच काय जायचं आणि इकडे तिकडे फिरू या दोन करणांमुळे मी मात्र तिथेच घुटमळत राहीले. Athletics stadium मधला मुलांचा सराव पाहीला.मग मी निघाले.फिरत असताना दाखल झालेले संघ दिसले.आपल्या देशात खेळण्यासाठी आलेल्या परदेशी पाहूण्यांना पाहून छान वाटत होत. आपण host आहोत याबद्दल नक्कीच अभिमान आणि त्यात महाराष्ट्रात म्हणून जास्तच!!
सगळ नाही पण बरच काही डोळ्यात साठवून घरी निघाले. CYG ने प्रशिक्षण नीत व्हावं ,योग्य तो message ,content पोहोचावा ,सगळ्या volunteers ना एका common base ला आणावं यासाठी खूप आणि चांगले प्रयत्न केले. प्रशिक्षण घेताना खूप भारी वाटायच.
पण आज एकूण परीस्थिती पहाता प्रशिक्षण आण implementation यात अंतर असल्याच जाणवलं..बराचसा गोंधळ होता. Volunteers स्वतहाच काम ,टीम , हेड, कामच ठीकाण याबद्दल साशंकता होती.हे झाल माझं मत.पण नंतर बय्राच जणांशी बोलणं झाल तेव्हाही सर्वांचा हाच सूर होता.
तिथल्या कामाबदल सांगायच झाल तर ७०%-८० % कामं पूर्ण झाली आहेत.पण छोट्या छोट्या खूप गोष्टी अजून बाकी आहेत.झाडं लावणं , साफ़सफ़ाइ , सुशोभीकरण खूप बाकी आहे.जे की आत्तापर्यंत पूर्ण होणं आपेक्षित होत.आत उरलेल्या वेळात ही काम होतील अशी अपेक्षा करू. तरीपण final touch देणं राहून जाइलच.
पुण्यातील शरद पवार , अजित दादा यासारख्या आणि अनेक मूर्ख आणि स्वार्थी राजकारण्यांच्या मुळे या कामांना विलंब झालाय नाहीतर सर्वकाही आधीच पुर्ण झालं असतं.हे काम पुण्यासाठी नाही तर भारतासाठी करत आहोत हे गोष्ट यांच्या लक्षातच येत नाहीत.या बद्दल वर्तमानपत्रात लेख रोज येत आहेतच.
Read more...
Posts
